TEK DİN

 

Tek Din

Arapça kökenli bir kelime olan din keli­mesi sözlükte “örf ve âdet, ceza ve karşılık, mükâfat, itaat, hesap, boyun eğme, mülkiyet, hüküm ve ferman, makbul ibadet, millet, şe­riat” gibi anlamlar içerir. Kur’ân-ı Kerîm’de din kelimesi doksan iki yerde geçmekte, ayrıca üç âyette de bu kelimeden türeyen farklı keli­meler bulunmaktadır. Kur'an’da bu kelimenin başlıca şu anlamlarda kullanıldığı görülür: “Yönetme, yönetilme, itaat, hüküm, ibadet, tevhid, İslâm, şeriat, hudud, âdet, ceza, hesap ve millet.”

Sadece müslümanlann değil başkalarının inançlarını da ifade etmek üzere kullanılmış olmakla birlikte özelde din kelimesiyle İslâm kastedilmiş, İslâm’la din eş anlamlı iki kelime kabul edilmiştir. Sonuç olarak din, Allah Teâlâ ile kul arasındaki münasebeti düzenleyen kanun, nizam ve yolun genel adıdır. İlk insan aynı zamanda ilk peygamberdir ve kendisine bildirilen din de tevhid dinidir. Bundan dolayı Hz. Âdem’den [aleyhisselâm] Hz. Muham- med’e [sallallahu aleyhi vesellem] kadar bütün peygamberlerin getirdiği dinin ortak adı İslâm'dır.