er- RAHMAN c.c.

Rahmet ve merhamet; acıma, bağışlama, kalp yufkalığı, şefkat ve ihsân anlamlarına gelir. “Rahmân” ve “Rahîm” isimleri, “çok şefkat ve merhamet eden” anlamındadır. Kur’ân’da “Rahmân” ismi elli yedi, “Rahîm” ismi yüz on beş defa Allah’a nisbet edilmektedir.

“Rahmân”, Allah’ın zâtî ismi, “Rahîm” ise fiilî isimlerindendir. “Rahmân”, zâtî ismi olduğundan Allah’tan başkasına isim olarak verilemez. Fiilî isimlerinden olan “Rahîm” ise başkasına isim olarak verilebilir. Allah’ın bu ismi bir kulda tecelli ederse, o kul merhamet kanatlarını bütün yaratıklara açar. Allah’ın rahmeti bütün yaratılmışları kapsar. Rahmetiyle, inanan inanmayan bütün insanlara rızıklarını ve nimetlerini bol bol vermektedir.

Hz. Peygamber Allah’ın rahmetini şöyle anlatır: “Şüphesiz Allah’ın yüz rahmeti vardır. Bunlardan bir tanesini yaratıklarına vermiştir. Yaratıkların birbirlerine acımaları bu rahmet sebebiyledir. Allah’ın rahmetinin doksan dokuzu kıyâmet günü içindir.”

Allah Teâlâ, Rahmân’dır. Bu yüce isimleri O’nun rahmet ve merhamet sahibi olduğunu ifade eder. O Rahmân’dır, bütün yarattıklarına rahmet eder. Dünyada mümin kâfir, hak eden, hak etmeyen herkesin ihtiyaçlarını giderir. Ahirette ise yalnız mümin kullarına karşı çok şefkatli, çok merhametlidir. Bu yüzden Allah Teâlâ için “dünyanın Rahmân’ı ve ahiretin Rahîm’idir” denmiştir. Kudsî bir hadiste de Allah Teâlâ rahmetinin çok büyük olduğunu ve gazabını kuşattığını bildirmiştir. Kullara düşen, Allah Teâlâ’nın gazabından kurtulmak için O’nun rahmetine sığınmaktır.