SEVGİLİ PEYGAMBERİMİZ (S.A.V.)’İN ŞEMAİLİ
Resûlüllah sallallâhü aleyhi ve sellerrfm sıfatları pek yücedir. O, hem yaratılış hem de ahlâk bakımından insanların en mükemmelidir. Mü’minlerin annesi Hz. Hatice radıyall- âhü anhâ'nm oğlu, Haşan ve Hüseyin radıyallâhü anhü- mâ'nın dayıları olan Hlnd ibn-i Hâle radıyallâhü anh onu şöyle vasfediyor:
“Resûlüllah (s.a.v.), dâima mütefekkir ve mahzûn görünürdü.
Lüzumsuz yere konuşmaz, sükûtu tercih ederdi. Konuştuğunu, çok güzel ve açık konuşur, derll-toplu söylerdi. Konuşmasında fazlalık ve kusur bulunmazdı.
En küçük bir İyiliği teşekkürle karşılar, kimseye ihâ- net ve hakaret etmezdi. Kimseyi kötülemez; bir şeyi ne fazla över, ne fazla kötülerdi!
Dünya İle alâkalı hiçbir şey onu kızdırmazdı.
Haksızlığı hiç sevmez; bir yerde haksızlık gördüğünde, onu kaldırmak için elinden geleni yapardı. Şahsı için yapılan hiçbir şeyden dolayı öfkelenmezdl.
Bir şeyi işâret edecekse, ona yönelerek İşâret ederdi. Bir şeye hayret ederse, elini evirip çevirirdi.
Hoşuna gitmeyen bir şey görünce yüzünü çevirir, göz yumardı. Hoşuna giden bir şeyle karşılaşınca, tebessüm ederdi. Onun gülmesi, gülümsemeydi. Aşırı derecede bir şeyle karşılaşınca, nâdiren gülerdi.”
Mevlâ-yi zû'l-Celâl ve’l-Kemâl hazretleri, onun ahlâkı ile ahlâklanmayı nasip eylesin. Şefâat-i uzmâlarına nâil kılsın. Âmîn...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder