ASHABIN HAYIRDA YARIŞI

 

ASHABIN HAYIRDA YARIŞI

Hz. Ebû Bekir’in (r.a.) oğlu Abdurrahman (r.a.) şöyle anlatıyor: Resûlullah (s.a.v.) sabah namazını kıldırdık­tan sonra ashabına döndü ve “İçinizde bugün oruçlu olan var mı?" diye sordular. Hz. Ömer (r.a.);

"Yâ Resûlallahl Geceden oruç tutmayı düşünmedim, onun için ben oruçlu değilim." dedi. Hz. Ebû Bekir (r.a.) "Geceden oruç tutmayı düşündüm ve şimdi de oruçlu* yum.” dedi.

Resûlullah (s.a.v.) “İçinizde bugün hasta ziyaretin­de bulunan var mı?" diye sordular. Hz. Ömer (r.a.)

"Yâ Resûlallahl Sabah namazını şimdi kıldık, daha yerimizden de ayrılmadık. Nasıl hasta ziyaretinde bulu­nabiliriz ki?" dedi. Hz. Ebû Bekir (r.a.) “Kardeşim Abdur­rahman bin Avf’ın (r.a.) hasta olduğunu duydum. Mes­cide gelirken, nasıl olduğuna bakmak için ona uğradım, onu ziyaret ettim.” dedi.

Resûlullah (s.a.v.) "İçinizde bugün bir yoksulu do­yuran var mı?” diye sordular. Hz. Ömer (r.a.)

"Yâ Resûlallahl Sabah namazını şimdi kıldık, daha yerimizden de ayrılmadık." dedi. Hz. Ebû Bekir (r.a.)

“Mescide girdiğimde, bir şeyler isteyen bir yoksul gör­düm. O sırada oğlum Abdurrahman'ın elinde bir parça arpa ekmeği vardı. Onu alıp hemen o yoksula verdim.” dedi. Bunun üzerine Resûlullah (s.a.v.)

“Seni cennetle müjdeliyorumI” buyurdu. Hz. Ömer (r.a.) bir iç çekti ve “Ah cenneti” dedi.

Resûlullah (s.a.v.) Hz. Ömer'i (r.a.) memnun edecek bazı şeyler söyledikten sonra

“Allah, Ömer'e rahmet etsin, Allah, Ömer'e rahmet et­sin! Ne zaman bir hayır yapmak istese Ebû Bekir mu­hakkak onu geçer." buyurdular.