Rahman'in İzin Verdikleri
Şefaat, ahirette peygamberlerin ve şefaat yetkisi verilen diğer kimselerin, günahkâr bir müminin affedilmesi, günahı olmayanın daha yüksek derecelere ulaşması için Allah’a yalvarmaları, dua etmeleri, aracı olmaları demektir. Şefaat insanın tabiatın- I da vardır. Dünya işlerinde daima bir vesile I edinmeye çalışırız. Başımız sıkışınca güvendiğimiz birinden destek ve yardım isteriz.
İnsanın bir desteğe, bir vesileye en fazla muhtaç olacağı gün hiç şüphesiz kıyamet günüdür, mahşer meydanıdır. Orada bunala- Kız: Rüveyda Erkek: Sadık
cak, terleyecek, korkudan titreyecek, eşinden dostundan yardım isteyecek, uzanacak bir el arayacaktır.
Kur'an ve Sünnet’ten öğrendiğimize göre, dünya hayatında olduğu gibi ahirette de destekçi ve şefaatçiler olacaktır. Âyet-i kerimede, “0 gün, Rohmân'ın şefaat izni verip sözünden razı olduğu kimselerden başkasının şefaatiiayda vermez" (Tahâ 20/109) buyrulmak suretiyle Cenâb-ı Hakk'ın izin verdiklerinin ahirette şefaat hakkı olduğuna işaret edilmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder