“İlim, cömertlik ve Allah korkusundan uzak olan insan, anlamsız kuru bir kalıptan ibarettir. Sana ahiret hayatında gerekecek olan azığı sağlığında elde etmelisin. Öldükten sonra yakınlarından, dostlarından ve çocuklarından senin için iyilik yapmalarını bekleme, buna güvenme.
İnsan çalıştığı kadar kazanır. Nimete sahipken iyilik ve yardımda bulun, yoksullara dağıt. Çünkü dünya malı ölünce elinden çıkacak, sahibine dönecek. Acı çekmek istemiyorsan, acı çekenleri unutma. Servetin elindeyken ihtiyaç sahiplerine ulaştır. Gün gelecek hâzinenin anahtarını yitireceksin.Ahiretteki azığını buradan götüren kişiye artık yenilgi diye bir şey yoktur. Sırtınrancak kendin kaşıyabilirisin, başkası kaşıyamaz. Varını yoğunu avucuna al. Verilmesi gereken yerlere ver. Aksi halde yarın iş işten geçer, pişmanlıkla elini ısırırsın.
Yoksulların sırrını açığa vurma. Kusurlarını örtmeye çalış. Allah da senin ayıplarını örtecektir. Kapını çalanı geri çevirme. Kalbi kırıkların hatırını sor, onları sevindir. Bir gün senin de gönlün incinir” (Şeyh Sa‘dî-i Şîrâzî, Gülistan).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder