KURBANLIKLAR

KURBANLIKLAR

Kurbanlar, yalnız koyun, keçi, deve ve sığırdan kesilebilir. Mandalar da sığır cinsinden sayılır. Bunların erkekleri ile dişileri de kurban olur. Koyun cinsinin erkeğini kurban etmek efdaldır. Koyun ile keçi, birer yaşını bitirmiş bulunmalıdır. Ancak koyun, altı ayını bitirmiş olduğu hâlde bir yaşında imiş gibi cüsseli ve aösterişli ise kurban edilmesi caizdir. Deve beş yaşını, sığır da iki yaşını bitirmiş bulunmalıdır. Tavuk, horoz, kaz gibi hayvanlar kurban olmaz. Etleri yenilen vahşi hayvanlardan da kurban olmaz. Koyun veya keçi, yalnız bir kişi için kurban olur. Bir aev^ veya sığır bir kişiden yedi kişiye kadar kurban olabilir, ortak-; lardan her birinin, müslüman ve Allâhü Teâlâ’nın rızâsı için kur-* ban kesmek niyetinde olmaları şarttır.

Deve veya sığır müşterek kesilince etini tahminen taksim etmek câiz olmaz. Helâlleşmek ile de helâl olmaz. Çünkü et tartarak taksim olunur. Şâyet kurban aile arasında (Anne, baba, abı, kardeş vs.) kesilirse taksim şart olmaz. Lâkin tahminen taksim ederken et ile berâber ortakların hisselerine sakatatdan da bir miktar konulursa tahminen taksim câiz olur. Ortakların hepsinin eti taksim etmeden pişirip yemeleri câiz olur.

Kurbanlık hayvanın şaşı, topal, uyuzlu ve deli olmasında, boynuzlu veya boynuzsuz veya boynuzunun biraz kırık bulunmasında, kulaklarının delinmiş veya enine yarılmış olmasında, kulaklarının uçlarından kesilip sarkık bulunmasında, dişlerinin birazı düşmüş olmasında, burulmuş olmasında mahzur yoktur.

iki gözü veya bir gözü kör olan, dişlerinin ekserisi düşmüş olan veya kulakları kesilmiş olan, boynuzlarının bir veya ikisi kökünden kırılmış olan, kulağının veya kuyruğunun yarısından fazlası veya memelerinin başları kopmuş bulunan, kulakları veya kuyruğu yaratılıştan bulunmayan bir hayvan kurban olmaz.

Kurbanın semiz olması efdaldir. Kemiklerinin iliği kalmamış derecede zayıf veya kesileceği yere kadar gidemeyecek halde topal veya âşikâr bir hâlde hasta bulunan bir hayvan da kurban olmaz.

Kurban kesmekle mükellef bir kimsenin satın aldığı kurbanda yukarıdaki ayıplardan biri sonradan meydana gelse yerine başkasını alıp kesmesi îcâb eder. Fakat fakir bir kimsenin kurbanı, böyle ayıplı olsa bile kurban edilmesi câiz olur. Yerine başkasını alması îcâb etmez. Hattâ fakirin böyle ayıplı bir hayvanı satın alıp kurban kesmesi dahi câiz olur.