KARDEŞLİĞİ VE BİRBİRİNİ ALLAH RIZASI İÇİN SEVMESevgi Hz. Allah’ın kullarına dır hediyesidir ve yalnız ondan gelir. Yaratılış îtibâriyle bütün müminlerde, sevgi mayası mevcuttur. Kulun gayretiyle bu sevgi, önce aşk, sonra da bütün sevgileri içine alan “mahabbet” mertebesine ulaşır.
Sevgi Allah'ın lutfu olmakla berâber, başlangıcı kulun gayretleriy-ledir. Sevmek için en ufak gayreti olmayanın, sevgiden nasfoi yoktur.
Bir müminin, diğer bir mümine, Allah rızâsı için sevgi beslemesi büyük bir nimettir. Cenâb-ı Hak âyet-i celîlesinde:
Uyan! Allah’ın evliyâsı üzerine ne korku vardır ne de onlar mahzun olurlar. Onlar kİ Allah'a İmân etmişlerdir ve hep takvâ ile korunur dururlar. Müjde onlara, dünyâda da âhlrette de. Allah’ın kellmâtına tebdil yok, İşte o büyük kurtuluş. (Yûnus 62-64) buyurarak, kendine dost edindiği kullarına vereceği mükâfâtları müjdelemektedir. Burada şu suâl akla gelebilir: “Acaba bu mü delere maz-har olacak, Allah'ın dostları kimlerdir?”
Hadîs-i Şeriflere bakıldığında, “Görüldükleri zaman Allah hatırlanır”, "Allah için birbirlerini seven kimseler” olduğu görülecektir. (Elmalılı, 2731 Yûnus Sûresi) Peygamber Efendimiz bu hususta şöyle buyurmuşlardır:
“Allah’ın kullan arasında bir grup var kİ, onlar ne peygamber ne de şehittirler. Üstelik Kıyâmet günü, Allah indindeki makâm-lannın yüceliği sebebiyle, peygamberler de, şehitler de onlara aıota ederler.
Orada bulunan Sahâbe-i Kirâm sordular: “Ey Allah’ın Rasûlü kimdir onlar, bize haber verir misin?” Peygamber Efendimiz:
“Onlar, aralarında ne kan bağı ne de birbirlerine bağışladıkları bir mal olduğu halde, Allah rızası İçin birbirlerini sevenlerdir. Allah’a yemin ederim kİ, onların yüzleri mutlakâ nûrdur. Onlar bir nûr üzerlndedlrler. Halk korkarken, onlar korkmazlar, İnsanlar üzülürken, onlar üzülmezler. ” (Ebû Davud, Büyük 78/3527) —
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder