ASHAB-I SUFFE Vâsİle b. Eska’ (r.a) anlatıyor. Biz Medine-I Münevve-] re’de Ashâb-ı Suffe'nin içindeydik. Ramazân-ı Şerif ayı gelmiş ve oruca başlamıştık, iftâr vakti gelince, her birimizi, Akabe ve Rıdvan Biatlarında bulunan müslümanlardan biri | alıp, evine götürüyor ve iftâr ettiriyordu. Bir akşam yanımıza i hiç kimse gelmediği için, aç olarak sabahladık. Ertesi akşam yine kimse gelmeyince, halimizi Allah Rasûlü'ne anlattık.
Rasûlullah, yanlarında yiyecek bir şey var mı diye tek ' tek hanımlarına haber gönderdi. Fakat hepsinin verdiği cevap şu oldu: “Vallahi Ya Rasûlallah, evimizde bir canlının yiyebileceği bir şey yok.”
, Bunun üzerine Allâhın Rasûlü, Ashâb-ı Suffe’yi toplayıp, ellerini âlemlerin Rabbına kaldırarak, şöyle yalvardılar: ı “Allah’ım senin fazlından, senin rahmetinden diliyorum, rahmet senin tasarrufundadır, ona senden başka • kimse mâlik değildir. ”
Çok geçmemişti ki, bir zat içeri girmek için, izin istedi.Baktık ki, yanında kızartılmış bir bütün koyun ve bolca ekmek var... (Hayatüssahabe 2-246/7)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder