Ashâb-ı Bedir. BİŞR BİN EL-BERÂ (R.A.)

Ashâb-ı Bedir. BİŞR BİN EL-BERÂ (R.A.)
Bişr bin Berâ‘ bin Ma'rûr radıyallâhü anh Hazretleri Ensâr’dan ve Hazrec kabilesinin Ubeydoğulları’ndandır. Akabe’de, Bedir ve Uhud’da bulunmuş; Hayber Gazâ- sı’nda Peygamberimiz’e (s.a.v.) getirilen zehirli koyun­dan yiyerek vefât etmiştir. Şöyle ki:
Hayber’in fethinde Resûl-i Ekrem’e (s.a.v.) bir Yahû- dî kadın kurutulmuş koyun eti takdîm etti. Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.), bir parçasını biraz çiğneyip Çıkardı ve: “Bundan yemeyiniz. Bu koyun zehirli olduğunu bana bil­diriyor” diye buyurdu. Lâkin Berâ bin Ma’rûr’un oğlu Bişr bir lokma yutmuş idi. Bişr dedi ki:
“Yâ Resûlallâh, ben koyundan ilk lokmayı aldığımda onu hissetmiştim. Lâkin onu sırf sizin yediğinizi beğen­memiş olmamak için ağzımdan atmadım.”
Resûl-i Ekrem (s.a.v.) hemen iki küreği arasından ha- câmat ettirdi ve zehirin te’sîri savuştu. Peygamberimiz (s.a.v.) bundan sonra üç sene yaşamışlardı. Irtihâlinden önceki hastalıklarının da sebebinin bu zehir olduğunu bildirmişlerdi.
Ammâ Bişr Hazretleri pek ağır hasta düştü ve vefât etti. O koyunu zehirleyen Zeyneb binti Hâris, huzûr-ı ne­beviye getirildi ve “Bu hıyânete nasıl cüret ettin” diye soruldu. “Eğer hak peygamber isen kâr etmez ve eğer yalancı isen elinden kurtulmuş oluruz diye bu işe cesâ- ret ettim ve şimdi hak peygamber olduğunu anladım ve sana îmân ettim” diye cevâb verdi. Resûl-i Ekrem (s.a.v.) de onu salıverdi. Lâkin daha sonra Bişr Hazretleri’nin vâ­rislerinin talebiyle kısâs olarak idâm edildi.
Bişr Hazretleri Ashâb-ı Kirâm’ın en iyi okçularından idi. Peygamber Efendimiz (s.a.v.):
“Ey Selemeoğulları, sizin reisiniz kimdir?” diye sorduk­larında:
“Ced bin Kays’dır. Lâkin biraz cimridir” demişler, “Cim­rilikten fena hastalık olur mu? Hayır, sizin reisiniz be­yaz yüzlü, kıvırcık saçlı Bişr bin Berâ'dır” buyurmuşlardı. Radıyallâhü anh.