ALLÂHÜ TEÂLÂ’YA ÎMÂN

îmânın altı şartından birincisi Allâhü Teâlâ’ya îmândır. Allâhü Teâlâ’ya îmân, tevhîdden (onun birliğine inanmaktan) ibârettir.

Allâhü Teâlâ bütün kâinâtın, her şeyin yaratıcısıdır. İbâdet edilmeye lâyık olan ancak Allâhü Teâlâ'dır. Ondan başka ibâdete lâyık bir zât yoktur. Noksan sıfatlardan münezzehtir, uzaktır, kemâl sıfatları vardır:

Allâhü Teâlâ’nın sıfât-ı zâtiyyesi altıdır:

Vücûd: Var olmak. Allâhü Teâlâ vardır. Kıdem: Evveli olmamak; ezelî olmak. Allâhü Teâlâ’nın varlığının evveli yoktur. Bekâ: Sonu olmamak; ebedî olmak. Allâhü Teâlâ’nın varlığının sonu yoktur. Vahdâniyet: Birlik. Allâhü Teâlâ zâtında ve sıfatlarında tek olup, ortağı yoktur. Muhâlefetün lifhavâdis: Yaratılanlara hiç benzememek. Allâhü Teâlâ sonradan olan hiç bir şeye benzemez. Akla ne gelirse Allâhü Teâlâ onun gayrıdır. Kıyam binefsihî: Allâhü Teâlâ varlığında hiç bir şeye muhtaç değildir.

Allâhü Teâlâ’nın sıfât-ı sübûtiyyesi sekizdir:

Hayât: Allâhü Teâlâ diridir ve dirilticidir. İlim: Bilgi. Allâhü Teâlâ her şeyi bilir. Allâhü Teâlâ kalblerde gizlenen niyetleri dahi bilir. Semi’: işitmek. Allâhü Teâlâ her şeyi işitir. Basar: Görmek. Allâhü Teâlâ her şeyi görür. Allâhü Teâlâ karanlık gecede, kara taşın üzerinde, kara karıncanın yürüdüğünü görür ve ayağının sesini işitir. İrâdet: Dilemek. Allâhü Teâlâ ne dilerse onu dilediği gibi işler. Kudret: Gücü yetmek. Allâhü Teâlâ her şeye kâdirdir. Kelâm: Konuşmak. Allâhü Teâlâ’nın harf ve sese muhtaç olmadan konuşması demektir. Kur’ân-ı Kerîm, Allâh’ın kelâmıdır. Tekvîn: Yoktan var etmek, meydana getirmek, yaratmak. Allâhü Teâlâ bütün mahlûkların yaratıcısıdır.

Allâhü Teâlâ’yı bilmek bu sıfatları bilmek ile olur.

Allâhü Teâlâ’nın şanı büyük olan zâtını kimse bilemez, bilmek için düşünmek câiz değildir. Allâhü Teâlâ şöyle midir böyle midir, diye akıllara ve fikirlere gelirse; Allâhü Teâlâ’nın zâtı ve sıfâtları akla gelen hayâllerin tamamından münezzehtir ve uzaktır.