Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle haber verdi: "Sizden evvelkiler içinde bir adam vardı. 99 kişi öldürmüştü. Sonra, dünyânın en büyük âlimi kimdir? diye, soruşturdu. Ona bir râhibi söylediler. Bunun üzerine râhibin yanına gitti, 99 adam öldürdüm, tevbe etsem olur mu? diye sordu. Râhlb, tevben kabul olmaz, dedi. Bunun üzerine o adam râhibi de öldürdü, onunla yüzü doldurdu. Sonra yeryüzü halkının en büyük âlimini sorup araştırdı. Ona, âlim bir kimseyi tavsiye ettiler. Âlime sordu: “100 adam öldürdüm tevbe etsem kabul olur mu?” Âlim, “Evet seninle tevbe arasında kim hâil (perde) olabilir, filân yere git! Orada Allâh'a ibâdet ile meşgul insanlar vardır. Onlarla berâber Allâh'a ibâdet et, memleketine dönme; zîrâ orası fenâ bir yerdir”, dedi.
Bunun üzerine adam yola çıktı. Yarı yola vardığında öldü. Rahmet ve azap melekleri bu adam hakkında münâkaşa ettiler. Rahmet melekleri: “Bu adam, candan tevbe ederek geldi” dediler. Azap melekleri: “Bu adam hiçbir iyilik işlememiştir”, dediler. Bunun üzerine insan kıyafetinde bir melek bunların yanına geldi, Melekler onu aralarında hakem yaptılar; Melek şöyle dedi: “İki taraftaki mesâfeyi mukâyese ediniz, hangi tarafa daha yakın ise adam o tarafındır.” Mesâfeyi mukâyese ettiler, adamı varacağı yere daha yakın buldular. Bundan dolayı onu rahmet melekleri aldılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder