Tasavvuf, kalbi bir keyfiyet olup, ibâdetlerimizin üzerindeki 'gösteriş, kendini beğenme gibi' manevî kirleri temizlemenin, ibâdetleri tamamen Allâh rızâsı için yapmanın, ihlasa ermenin yoludur. Bu yolda yürüyen kimseye yani tasavvuftaki talebeye ‘murid’. irşada salahiyetli zâta da 'murşld, üstaz’ denir.
Tasavvuf ehlinin vâsıfları şunlardır.
1- Hiçbir vakit abdestsiz durmamak.
2- Farz namazları cemâatle edâ etmek ve namazları zamanında ilk vaktinde edâya gayret göstermek.
3- Yalan söylememek. Kimse hakkında gıybet etmeyip, gıybet yapılan meclislerde bulunmamaya azami derecede gayret göstermek.
4- Kazaya kalmış oruç, namaz varsa edâya niyet-i sâdıka ile niyet edip, bir taraftan edâ ederek kazaları tamamlamaya gayret göstermek.
5- Hiçbir kimsenin aleyhinde ofmamak, bu ahlâkta otan kimseler ile görüşmemeye gayret göstermek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder