Onun Yalanı Senin Doğrundan Daha Tatlı

 Bir padişahı duydum, bir esirin öldürülmesini işaret etmişti. Zavallı esir, ümitsizlik hâlinde dilinin yettiğin­ce padişaha sövmeye ve kötü sözler söylemeye başladı. Nitekim, canından ümit kesen, içinde ne varsa söyler, demişler.
İnsan ümitsiz hale geldiğinde dili uzar
Tıpkı mağlup kedinin köpeğe saldırması gibi
Zaruret vaktinde kaçış imkânı kalmayınca
İnsan eliyle keskin kılıcın ağzını tutar
Padişah, ne diyor, diye sordu. îyi tabiatlı vezirlerden biri dedi, “Ey dünya padişahı, o, ‘Öfkelerini yenerler ve insanlan affederler...24’ diyor.” Padişahın kalbine mer­hamet geldi ve onun kanım dökmekten vazgeçti. Bu vezirin zıddı olan başka bir vezir, dedi ki “Bizim gibi­lere padişahların huzurunda doğru sözden başka bir söz söylemek yaraşmaz. Bu, padişaha sövdü ve kötü sözler söyledi.” Padişah, bu söz karşısında yüzünü bu­ruşturup şöyle dedi: “Bana o yalan, senin söylediğin bu doğrudan daha güzel geldi. Çünkü o bir maslahata yönelikti, buysa bir kötülük üzerine kurulu.”
Akıl sahipleri şöyle demişlerdir: “İçinde maslahat bulunan yalan, fitne çıkaran doğrudan iyidir.”
Dediğini padişahın yaptığı kimse
Yazık olur güzel söz dışında bir şey söylerse 
Feridun’un25 sarayının üzerinde şöyle yazılıydı: 
Kardeş, dünya kalmaz kimseye 
Dünyayı yaratana gönül bağla sadece 
Dünya mülküne sırtını verip yaslanma 
Çünkü senin gibi çoklarını besleyip öldürdü 
Temiz can gitmeye yöneldiğinde
İster taht üstünde ölelim, ister toprak üstünde