Affedici Olmak

 

 Affedici Olmak

Af, “hatayı bağışlamak, silmek, yok etmek ve cezalandırmamak” demektir. Af demek, kısas ve tazminat gibi hak ettiği bir şeyi almayıp sahibine bağışlamak demektir. Allah Teâlâ’nın affı, kulunun günahlarını silip onu sorgulamaması, cezalandır- ^namasıdır.

I jnsanların affedici olmaları ise kendilerine ya pılan haksızlıkları bağışlamaları, herkesle iyi ge çinmeleri ve onları en iyi şekilde idare etmeleri demektir. Arifler kendilerine karşı suç işleyenlere müsamahakâr davranır, Resûl-i Ekrem'in ahlâkını örnek alarak öfkelerine hâkim olurlar. Evet, Re- sûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) nefsi için hiç kimseye öfkelenmemiş, fakat Allah Teâlâ’nın ya-' sakları çiğnendiğinde kızmış ve gereğini yapmıştır.

Hz. Âişe annemiz (radıyallahu anhâ) diyor ki: "Resûl-i Ekrem'in (sallallahu aleyhi vesellem) bir kere olsun, nefsi adına intikam almaya kalkıştı ğını görmedim. Ancak yüce Allah'ın yasakladığı haramlardan biri işlendiğinde en fazla o kızardı. Yine Resûlullah iki şey arasında muhayyer bırakıl dığı takdirde, günah olmadıkça, daima kolay olan işi tercih ederdi.”