İSTAN BUL'UN FETHİNİ GÖREN ÜSKÜDAR
İstanbul'un fethini günü gününe izleyenler vardı. Bunlar tarihlerine gün be gün neler olup bittiğini eserlerine yazdılar ve asırlar sonrasına bıraktılar. Fethi yine gün be gün takip etmiş birinin duyguları ise asırlar sonrasında yazıldı. Yahya Kemal, feth-i mübini derin bir aşkla iştiyakla izleyen Üsküdar semtinin sözcüsü oldu. O, tam manasıyla Türk olan Üsküdar'ı bir semt olmaktan çıkarmış tarihi derinliği olan canlı bir kişiliğe büründürmüştür. Üsküdar ulu rüyayı görenler şehridir. Bu bakımdan vatanın diğer şehirleri ona gıpta etmektedirler. Zira bu mübarek fethe bir Müslüman olarak tek o şahitlik etmiştir. Bu itibarla o ömrü asırlara ulaşmış bilge bir ihtiyardır. Şahi topların Topkapı'dan gürleyişi; boğazdan karaya vuran gemilerin Tophane sırtlarından Kasımpaşa'ya doğru süzülerek akışı, fetih gecesinin muazzam ışık donanması ve nihayet sabahın büyük cihadı ardından gazilerin İstanbul'a doğru yüz bin melek gibi uçarak girmeleri... Bunları gören Üsküdar ve tepeleri artık sevinçten ağlamaktadır. Üsküdar bir ulu rüyayı görenler şehri Seni gıptayla hatırlar vatanın her şehri Hepsi der: Hangi şehir görmüş onun gördüğünü? Bizim İstanbul'u fethettiğimiz mutlu günü Elli üç gün ne mehabetli temaşa idi o Sanki halkın uyanık gördüğü rüya idi o Şimdi beş yüz sene geçmiş o büyük hatıradan Elli üç günde o hengame görülmüş buradan Canlanır levhası hala beşer ettikçe hayal; O zaman ortada her saniye gerçek bir hal Gürlemiş Topkapı'dan bir yeni şiddetle daha Şanlı namıyla büyük top denilen ejderha Sarf edilmiş nice kol kuvveti gündüz ve gece Karadan sevk edilen yüz gemi geçmiş Haliç'e Son günün cengi olurken ne şafakmış o şafak Üsküdar gözleri dolmuş tepelerden bakarak Görmüş İstanbul'a yüz bin meleğin uçtuğunu Saklamış durmuş asırlarca hayalinde bunu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder