Kalp Kararması

 

Kalp Kararması

Zünnûn-i Mısrî [kuddise sırruhû] kalp ka­rarmasının dört alameti olduğunu söylemiştir. Bunlardan birincisi, “ibadetten zevk almamak, kulluk vazifelerini yüksünerek yapmaktır. Zira kalp, taşıdığı imandan emin ve mutmain olmayınca ihlâs ve huşû da olmaz. İhlâs ve huşûdan yoksun ibadetlerden tat almak ise mümkün değildir.

İkincisi, “Allah korkusunu unutmak, hesap gününü hatıra getirmemek”tir. Nefsin arzuları peşinde dünyaya dört elle sarılıp sanki ölüm yokmuş gibi koşturan insan durup düşün­meye, dünyadan sonrasını hesaba katmaya zaman ve fırsat bulamaz. Üçüncüsü, “gördük­lerinden ibret almamaktır. Kararmış bir kalp akletmeye mani olduğundan, böyle bir kalbin sahibi, çevresinde olup bitenlerden ders çı­karmayı ve buna göre tavır belirlemeyi akıl edemeyecektir.

Nitekim kalp kararmasının dördüncü ala­meti “anlama ve kavrama kabiliyetinin gide­rek körelmesi”dir. Günah işlemek suretiyle kalplerini kirletenlerin duydukları hakikatler âdeta bir kulaklarından girip diğerinden çıkar. Okuduklarına nüfuz edemez, öğrendiklerini çabuk unuturlar. Basmakalıp manasız sözleri tekrarlayıp boş konuşurlar.