Padişahın doğanı uçarken bir gün yolunu kaybetti, baykuşların mekânı olan bir viraneye girdi. Baykuşlar "Doğan bizi yerimizden yurdumuzdan kovup buraya yerleşmek için geldi," diyerek büyük bir korkuya kapıldılar.
Hepsi doğanın başına üşüşerek kanatlarını, tüylerini çekiştirmeye başladılar.
Baykuşların bu hareketine canı sıkılan doğan:
"Kendinize gelin. Benim bir tek tüyüm kopsa padişah bu baykuş yuvasının kökünü kazır," dedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder