MESNEVİDEN HİKAYELER - HerBerfet - Eşek Gitti

Sofinin biri gelerek bir tekkeye misafir oldu. Eşeğini götürüp ahıra bağladı yemini suyunu kendi eliyle verdi.
O tekkede bulunan sofiler yoksul kimselerdi. Toplanıp aralarında konuştular, misafire ikram etmek gerekti, ken­dileri de açtı. Neticede eşeği satmaya karar verdiler. He­men eşeği satıp yiyecek aldılar, mumları yaktılar. "Tekkede bu gece yemek var, sema varl" diye ortalığa bir velve­le düştü.
Yemek yendi sema başladı sofiler coştukça coştular Semanın en heyecanlı yerinde çalgıcı "Her berfet - Eşek gitti-" diye bir nağme tutturdu. Dervişler de buna uyarak hep bir ağızdan "Her berfet" diye söyleyip oynamaya baş­ladılar. Bu nağme eşeğin sahibi olan o sofinin de hoşuna gitti. Herkesten daha fazla el çırpıyor ve "Her berfet, Her berfet, Ey puser her berfet - Ey oğul eşek gitti- diyordu."
Gece yarısından sonra sema bitti sofiler birer ikişer da­ğılıp gittiler.
Sabahleyin o soficik kalktı eşyalarını topladı eşeğine yükleyip yola koyulacaktı. Ahıra gidince eşeği yerinde bu- ' lamadı. Önce "Belki hizmetçi suya götürmüştür," diye dü- t şündü. Bir müddet bekledi. Hizmetçi gelince ona eşeğini % sordu. Hizmetçi:
"Eşek satıldı. Eşeği satıp akşamki ziyafeti tertip etti­ler," dedi.
Sofi kızdı:
"Siz kimin malını kime satıyorsunuz, bu ne adaletsiz­lik böyle şey olur mu? Neden bana haber vermedin?" di­ye çıkıştı.
Hizmetçi boynunu büktü.
"Bana kızmayın efendim. Size haber vermek üzere gelince baktım ki siz herkesten çok "Her berfet - Eşek git­ti" diye bağırıyorsunuz. O zaman siz biliyorsunuz, haberi­niz vardır diye düşündüm ve söylemekten vazgeçtim," dedi.
Bu cevap karşısında sofi söyleyecek söz bulamadı.