Fahr-i Kâinat Efendimiz [sallallahu aleyhi vesellem] şöyle buyurmuştur: “Dünya ahiretin tarlasıdır'’ (Aclûnî; Münâvî). O halde bu tarlayı doğru ekip biçmek ve kârlı hasadı elde etmek gerekir. Bu da Allah’ın emir ve yasaklarına riayet etmekle gerçekleşir. İslâm bu emir ve yasakların bütünüdür. Bu bütüne teslim olan, yolun gereklerini yerine getiren kişinin bahtı açık, yüzü aydınlıktır.
Allah Teâlâ insanı akıl, hafıza ve zekâ gibi özelliklerle donatmış ve bunları görme, duyma, tatma, dokunma ve koklama gibi duyularla desteklemiştir. Aynı zamanda hayal etme ve düşünme de kişinin söz konusu kabiliyetlerine dahildir. Bütün bunlar kişinin şuur, fikir ve ilim sahibi olmasını sağlayan özelliklerdir.
Kişi öncelikle faydalı ve gerekli bilgilerle donanmalı, cehaletten kurtulmalıdır. İlim mümin için bir hedeftir, ayırt edici bir özelliktir. Fakat bilgi, hayırlı amellere, güzel ahlâka yakınlaştırıcı olmalıdır. Aksi halde amelsiz ilim, sahibine fayda vermez hatta sorumluluğunu artırır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder