Allah Teâlâ buyuruyor: “Resûlüm, sen onların arasında iken Allah onlara azap indirecek değildir. Ve onlar istiğfar edip Allah’a yöneldikçe de Allah kendilerine azap etmeyecektir" (Enfâl 8/33). Bu âyet-i kerimeden anlaşılan şudur: Hz. Peygamberin [sallallahu aleyhi vesellem] bulunduğu yerlere umumi azap inmez. Resûl-i Ekrem, sünnetini ihya eden kâmil müminler vasıtasıyla da her devirde halkın arasında manen yaşamaktadır.
Bir memlekette Resûlullahln [sallallahu aleyhi vesellem] sünneti yaşanıyorsa, o memleket helak edilmez. Bir kalpte Hz. Peygamberin sevgisi bulunuyorsa, o kalp bunalıma girmez. Bir ev halkı, sünnet edebine dikkat etse, o evde geçimsizlik olmaz. Ara-
larında Hz. Peygamber vârisi kâmil mürşidler bulunan bir cemiyet genel olarak ruhî bunalım ve ahlâkî çöküntü yaşamaz. İlâhî sevgi ve zikir, insanın içindeki sıkıntılan yok eder, tövbe ve istiğfar, kalplere huzur, beldelere bolluk getirir. Ancak insanlar Allah ve Resûlü’nden uzaklaşınca âlemde kızılca kıyametler kopmaya başlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder