
Sıhhat olmazsa ne dinî ne de dünyevi vazifeler gereği gibi yerine getirilebilir. Sıhhat olmadan ne gençliğin, ne zenginliğin, ne vaktin ne de hayatın tadı olur. Böyle birinin aklı sürekli hastalığında olacağından, kalbini amel ve ibadetler üzerinde toplaması zorlaşır. Sıhhati bozulan kişinin sağlıklı düşünüp sağlıklı işler ortaya koyması güçtür. O bakımdan Allah Rasulü (sallallahu aleyhi vesellem) dualarında Cenab-ı Hak'tan sıhhat ve afiyet dilemiştir. (Beyhakî).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder