HADİS RİVAYET ETMENİN ADABINDAN

Abdullah ibn-i Abbas’tan (r.a.) şöyle rivayet olundu: Peygamber Efendimiz (s.a.v.);

"Allâh'ıml Halifelerimize rahmet eyle” diye dua buyur­dular.

“Yâ Resûlullâh! Halifeleriniz kimlerdir.” diye sorduk.

“Onlar benden sonra gelen, benim hadislerimi ve sün­netimi rivayet eden ve insanlara öğreten kimselerdir.” buyurdular. (Taberanî, Evsat)

Mâlik bin Enes (r.a.) bir hadîs-i şerîf rivayet edeceği zaman abdest alır, yatağının üzerine oturur, sakalını tarar, vakar ve heybetle toparlanır, sonra hadîsi rivayet ederdi. Bu hal kendisine sorulduğu zarpan şöyle demişti: “Resûlullâh’ın (s.a.v.) hadîs-i şerifine tazim ve hürmeti etmeyi seviyorum. Abdestli olmadan rivayet etmiyorum.”

Yolda yahut ayakta iken veya acil bir işle meşgul iken hadis rivayet etmeyi sevmezdi ve şöyle derdi: “Resûlul- lâh’tan (s.a.v.) rivayet ettiğim bir hadisi düşüne düşüne, iyice anlayarak rivayet etmeyi seviyorum.” (Hılyetü'l-Evliyâ)

Tâbiinden Abdullah ibn-i Mübârek (r.a.) anlatıyor:

Mâlik bin Enes’in (rh.) yanında idim. Bize hadis rivayet ediyordu. Bir akrep kendisini tam on altı defa soktu. İmam Mâlik zorlukla sabrediyor, rengi değişiyor fakat Resûlul- lâh’ın (s.a.v.) hadisini rivayeti bırakmıyordu. Rivayeti biti­rip insanlar meclisten ayrılınca “Senin bu yaptığına hayret ettim.” dedim. “Evet, ben bunu Resûlullâh’ın (s.a.v.) ha­dislerine hürmetimden dolayı yaptım.” dedi. (el-Medhal, Beyhakî)

Tâbiînden Saîd ibn-i Müseyyeb (r.a.) hasta yatağında yatarken bir kişi gelip bir hadîs-i şerif sordu. Beni oturtun, dedi. Oturttular. Sonra “Resûlullân’ın (s.a.v.) hadisini yata­rak nakletmeyi adaba uygun bulmadım.” dedi. (Hılyetû’l- Evliyâ)

Tâbiînden Bişr bin Hâris (r.a.) anlatıyor:

Abdullah ibn-i Mübârek (r.a.) yürürken bir zat ona bir hadis sordu. O da “Bu halde hadis nakletmek, hadisin i şânına uygun değildir." buyurdu. Bişr (r.a.) “Ben onun bu yaptığını takdir ettim, çok beğendim.” dedi.