HESAPSIZ CENNETE GİRENLER

HESAPSIZ CENNETE GİRENLER
Kıyamet gününde bir nidâcı şöyle seslenir:
“Fazilet sahibi Kimseler kalksınlar!” Birtakım insanlar kal­kar. Onlara “Haydi, cennete giriniz.” denilir. Melekler onları karşılarlar ve “Nereye gidiyorsunuz?” diye sorarlar. “Cen­nete” derler. “Hesap görülmeden önce mi?” derler. “Evet” derler. “Sîzler kimlersiniz?” “Fazilet sahibi kimseleriz.”
“Sizin faziletiniz nedir?”
“Bize kaba davrananlara yumuşak huylu davranırdık, zulmedildiğimiz zaman sabrederdik, kötülük yaptıkları za­man bağışlardık.” derler.
“Peki, öyle ise girin cennete. Sâlih ameller işleyenlere cennet ne güzel mükâfattır.” derler.
Sonra yine bir nidâcı seslenir:
“Sabredenler kalksın!” Birtakım insanlar kalkar. Onlara “Haydi cennete giriniz." denilir. Melekler onları karşılarlar ve “Nereye gidiyorsunuz” diye sorarlar. “Cennete” derler. “He­sap görülmeden önce mi?” derler. “Evet” derler. “Sizler kim­lersiniz?” “Biz sabredenleriz.” “Neye sabrederdiniz?” derler.
“Allâhü Teâlâ’ya ibâdet etmek hususunda nefsimize karşı sabrederiz, Allâhü Teâlâ’ya isyan etmemek ve günah işle­memek hususunda da nefsimize ve onun vesveselerine karşı sabrederiz.” derler.
“Peki, o hâlde girin cennete. Sâlih ameller işleyenlere cennet ne güzel mükâfattır.” derler.
Sonra yine bir nidâcı seslenir:
“Dünyada iken Allâhü Teâlâ’ya komşu olanlar kalk­sınlar!” Bir takım insanlar kalkarlar fakat bunların sayısı çok azdır. Onlara “Haydi cennete giriniz.” denilir. Melekler onları karşılarlar, aynı konuşma bunlar arasında da geçer.
“Allâhü Teâlâ’ya dünyada nasıl komşu oldunuz?” der­ler.
“Biz Allah için birbirimizi ziyâret ederdik, Allah için birbirimizle sohbet eder, malımızdan Allah için cömert­çe verirdik.” derler.
“Peki, girin o hâlde cennete. Sâlih ameller işleyenlere cen­net ne güzel mükâfattır." derler. (Ebû Nuaym, Hilyetü’l-Evliyâ)

BİLMECELER:
Tarlada biter, makine diker, her sabah senin yüzünü öper? (Havlu)
Kendi demirden, kuyruğu kendirden? (iğne)
Her şeyi içine alır, hiç içine girmez? (Ayna)