“Duaların sonunda niçin Fâtiha-i şerife okunuyor, Fatiha denildiğinde, Fâtiha okumak vâcip midir?”
Böyle suâller ile günlük hayâtta sıkça karşılaşırız.
Duâların ve aşırların sonunda “Fâtiha” denildiğinde bu bir tavsiyeden ibârettir. Çünkü böyle yerlerde Fâtiha-i şerife okumak müstehaptır.
Cenâb-ı Hakk, Yûnus Sûresi, 9. ve 10. âyetlerde cennet ehlinin dualarını şöyle haber verdi. Rableri, “îmân edip güzel ameller işleyenleri îmânları sebebiyle hidâyete erdirir, naîm cennetlerinde altlarından ırmaklar akar. Orada duâları ‘Sübhânekellâhümme’, sağlıkları ‘Selâm’, duâ- larının sonu da hakikat ‘Elhamdülillâhi rabbil-âlemin”dir. Dikkat edilirse cennet ehlinin duâsında üç şey mevcuttur. Birincisi teşbih, İkincisi selâm, sonuncusu ise hamd.
Bu âyet-i celîleyi tefsir eden İmâm-ı Kurtubî Hazretleri; “Duâ eden kimsenin, duâsını cennet ehlinin yapmış olduğu duâ gibi bitirmesi müstehaptır. Bu sebeple duâ- nın sonunda “Sâffât” Sûresi’nin son üç âyetini (Süb- hâne rabbike rabbi’l-izzeti amma yesıfûn ve selâmün alel mürselin ve’l-hamdü lillâhi rabbil âlemin) okumak güzel görülmüştür. Bu âyetler Cenâb-ı Hakk müşriklerin kendisine nisbet ettikleri şeylerden tenzîh etmeyi, peygamberler üzerine salâtü selâmı ve alemlerin rabbbi olan Hz. Allâh’a hamdi içine alır.” der...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder