Peygamber Efendimiz (s.a.v) âlimlerin fazileti hakkında şöyle buyurmaktadır: “Dört şeye bakmak İbâdettir: Anne babanın yüzüne, Ka'be-I Muazzama'ya, mushafa (Kurân-ı Ke-rîm'e) ve âlimin yüzüne. Kim bir âlimi ziyaret ederse, beni ziyâret etmiş olur. Kim bir âlim İle musâfaha ederse sanki benimle musâfaha etmiş gibi olur. Kim de bir âlim İle oturursa, benimle oturmuş gibi olur. Dünyâda benimle oturan kimseyi Allâhü Teâlâ ahlrette de benimle berâber kılar.” Hakiki âlimlerin birtakım alâmet ve vasıfları vardır. Bunların beşi bizzât Kur’ân-ı Kerîm ile tespit olunmuştur. Bunlar; haşyet, huşû', tevâzu', ahlâk ve zühddür.
imâm-ı Rabbânî Hazretleri ise hakîkî âlimlerin vasıflarını şöyle izâh buyurur: “Baş olmak, mal toplamak, yücelik ve dünyâ muhabbeti gibi şeylerden uzak olan âlimler, ule-mâ-l âhlrettlr ve enbiyâ aleyhlmüsselâmın vârisleridirler. Yaratılmışların hayırlısı onlardır. Kıyâmet günü onların mürekkebi, şehitlerin kanı İle tartılır da, mürekkep kefesi ağır gelir/’ “Âlimin uykusu İbâdettir”, hadîs-i şerifi ile, onların şânına işâret edilmiştir. Âhiretin güzelliğini anla-an yine onlardır. Dünyânın çirkinliğini ve aşağılığını onlar ildirmiştir. Onlar, âhiretin bâkr, dünyânın fâni olduğuna inanıp, kendilerini âhlrete hazırlar, dünyâdan yüz çevirirler. Dünyâ ve içindekileri zelil tutup, âhireti yüce görürler. Zîrâ dünyâ aziz görülürse, âhiret hakir, dünyâ hor tutulursa âhi-ret aziz olur. İkisinin birleşmesi mümkün değildir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder