Dikenli Yolda Yürümek

 

Dikenli Yolda Yürümek

İbn Abbas [radıyallahu anh] şöyle buyur­muştur: “Takva sahipleri, nefsin arzularını terkederek Allah’ın azabından sakınan ve Allah katından gelenleri tasdik eden, O’nun rahme­tini uman kimselerdir.” Ömer b. Abdulaziz de [rahmetullahi aleyh] şöyle demiştir: “Takva gündüzleri oruç tutup geceleri de ibadetle ge­çirip, bunun dışında kalan her şeye karışmak demek değildir. Allah Teâlâ’ya karşı gerçek manada takva sahibi olmak demek, Allah'ın haram kıldıklarını terketmek, farz kıldıklarını yerine getirmektir.”

Âlim sahabilerden Abdullah b. Mesud [radı- yallahu anh], “Ey iman edenler! Allah'tan O'na yaraşır şekilde korkun” (Âl-i İmrân 3/102) âyetini şöyle açıklamıştır: “Allah'a yaraşır tak­va, itaat edip isyan etmemek, hep O’nu hatırla­mak, şükür üzere olup nankörlük etmemektir.”

Ebû Hüreyre’ye [radıyallahu anh] takvanın ne olduğu sorulunca şöyle demiştir: “Sen hiç dikenli bir yoldan geçtin mi?” Adam: “Evet, geçtim.” Hz. Ebû Hüreyre: "Peki, oradan ge­çerken ne yaptın?” Adam: “Yolda bir diken görünce sakındım ya da yolumu değiştirdim. Ya da üzerinden atladım.” Bu sözler üzerine Ebû Hüreyre [radıyallahu anh] şöyle dedi: “İşte takva budur.”