İLMİHAL: NAMAZLARDA KA’DE-İ AHİRE

İLMİHAL: NAMAZLARDA KA’DE-İ AHİRE


Namazların sonunda teşehhüt miktarı (et-tahıyyatü... okuyacak kadar) oturmak namazın bir farzı, bir rüknüdür. Sabah namazında olduğu gibi kendisinden evvel başka ka'de bulunmasa bu oturmaya da ka’de-i ahîre (son oturuş) denir.


İkindi gibi dört rekatlı bir namazda beşinci rekata kalkmış olan, bir rekat daha ilâve edip sonra selâm verir. Sahîh olan kavle göre bu halde secde-i sehiv lâzım gelmez. Bu mesele, İmam-ı A’zam ile İmam Ebû Yusuf’a göredir. İmam Muhammed’e göre bu namaz esasen namaz olmaktan çıkar, nafile de olmaz.


Bir kimse, namazın sonunda teşehhüt miktarı oturduktan sonra namazdaki tilâvet secdesini hatırlayıp secdeye varsa, namazı fasit olur. Çünkü bu halde son ka’de bulunmamış sayılır. Ancak bu tilâvet secdesinden sonra tekrar teşehhüt miktarı oturursa namazı olur.


Son ka’denin tamamını uyku içinde geçiren bir kimse, uyandıktan sonra tekrar bir teşehhüt miktârı oturmazsa namazı fâsit olur. Çünkü uyku içindeki bir fiil, kendi isteği ile olmadığı için muteber değildir. Nitekim namazda uyku halinde yapılan kıyam, kırâat, rükû gibi fiiller de muteber değildir. (B. İslam İlmihali)